اثر حفاظتی سیلی مارین بر نقص ایجاد شده در حافظه و یادگیری موش صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

نویسندگان

مهرداد روغنی

roghani m professor, department of physiology, medicinal plant research center, school of medicine, shahed university, tehran, iranنشانی : تهران، بلوار کشاورز، خیابان شهید عبدالله زاده (دهکده)، دانشکده پزشکی شاهد، گروه فیزیولوژی، صندوق پستی 7435-14155 ، تلفن 88964792-021داخلی 233 ، نمابر 88966310 محسن خلیلی

khalili m توراندخت بلوچ نژاد مجرد

baluchnejadmojarad t مصطفی احمدی

ahmadi m

چکیده

زمینه و هدف : دیابت قندی در درازمدت با اختلالاتی در یادگیری، حافظه و شناخت همراه است. این مطالعه به منظور تعیین اثر حفاظتی سیلی مارین بر نقص ایجاد شده در حافظه و یادگیری موش صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین انجام شد. روش بررسی : این مطالعه تجربی روی 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 300-240gr انجام شد. موش ها به صورت تصادفی به پنج گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با سیلی مارین (100 mg/kg)، دیابتی و دو گروه دیابتی تحت درمان با سیلی مارین (50, 100 mg/kg) تقسیم شدند. سیلی مارین 10 روز پس از تزریق استرپتوزوتوسین به مدت 4 هفته (داخل صفاقی و روزانه) تجویز شد. در پایان، تأخیر اولیه (شاخص اکتساب) و تأخیر در حین عبور (شاخص نگهداری و به یادآوری) در آزمون اجتنابی غیرفعال و درصد رفتار تناوب به عنوان شاخص حافظه فضایی با استفاده از ماز y تعیین گردید. همچنین میزان مالون دی آلدئید بافت هیپوکامپ مغز حیوانات تعیین شد. داده ها با استفاده از برنامه سیگما استات نسخه 3.5 و آزمون های آماری anova یک طرفه و دوطرفه، tukey و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها : کاهش معنی دار تأخیر در حین عبور موش های دیابتی (p<0.01) و دیابتی تحت تیمار با دوز 50 میلی گرم بر کیلوگرم سیلی مارین (p<0.05) در پایان کار مشاهده گردید و این پارامتر به طور معنی دار در گروه دیابتی تحت تیمار با دوز بالای سیلی مارین بیشتر از گروه دیابتی بود (p<0.05). به علاوه درصد تناوب در حیوانات دیابتی به طور معنی دار کمتر از گروه کنترل بود (p<0.05) و این پارامتر در گروه های دیابتی تحت تیمار با سیلی مارین تفاوت معنی دار در مقایسه با گروه دیابتی نشان نداد. همچنین موش های دیابتی افزایش معنی دار در سطح بافتی مالون دی آلدئید نشان دادند (p<0.05) و درمان با سیلی مارین با دوز بالا (100 mg/kg) میزان مالون دی آلدئید را به صورت معنی دار کاهش داد (p<0.05). نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که هرچند تجویز دراز مدت سیلی مارین با دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم بر توانایی نگهداری اطلاعات در انبار حافظه و به یادآوری آنها در حیوانات دیابتی در آزمون اجتنابی غیرفعال اثر دارد؛ ولی موجب بهبود حافظه فضایی کوتاه مدت در حیوانات دیابتی نمی گردد و احتمالاً سودمند این ماده از طریق کاهش پراکسیداسیون لیپیدی در بافت هیپوکامپ اعمال می شود.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

متن کامل

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

متن کامل

اثر حفاظتی سیلی‌مارین بر نقص ایجاد شده در حافظه و یادگیری موش صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

زمینه و هدف : دیابت قندی در درازمدت با اختلالاتی در یادگیری، حافظه و شناخت همراه است. این مطالعه به منظور تعیین اثر حفاظتی سیلی‌مارین بر نقص ایجاد شده در حافظه و یادگیری موش صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین انجام شد. روش بررسی : این مطالعه تجربی روی 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 300-240gr انجام شد. موش‌ها به صورت تصادفی به پنج گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با سیلی‌مارین (100 ...

متن کامل

اثر کوئرستین بر حافظه و یادگیری موش صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

زمینه و هدف : دیابت قندی یک بیماری شایع اندوکرین است که موجب بروز اختلال در روند یادگیری و حافظه می‌شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر کوئرستین بر حافظه و یادگیری موش‌های صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی 40 سر موش صحرایی ویستار به طور تصادفی در 5 گروه 8 تایی کنترل، کنترل تحت تیمار با کوئرستین، دیابتی و دیابتی تحت تیمار با کوئرستین mg/kg/bw 10 و 2...

متن کامل

بررسی اثر ریشه کودزو بر اختلالات حافظه و یادگیری موش‌‌های صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

مقدمه تحقیقات اخیر نشان داده است که بیماری دیابت منجر به بروز اختلالات حرکتی و شناختی و نقص در یادگیری می‌‌شود. ریشه کودزو یک ساپونین و ایزو فلاونین می‌‌باشد که اغلب به عنوان عامل کاهنده قند خون مورد استفاده قرار می‌‌گیرد. کودزو توانایی کاهش گلوکز خون از مسیر غیر وابسته به انسولین را داشته که از این لحاظ مشابه با متفورمین عمل می‌‌نماید و همچنین با حذف رادیکال‌‌های آزاد منجر به کاهش استرس اکسیدا...

متن کامل

اثر بربرین هیدروکلراید بر حافظه و یادگیری موش های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

  زمینه: دیابت ملیتوس مزمن از راه­های مختلف از جمله تشدید روند تنش اکسیداتیو بر هیپوکامپ تأثیر می­گذارد و به اختلال در یادگیری و حافظه منجر می­شود. شواهد موجود مبنی بر آثار ضد­دیابتی، آنتی­اکسیدانی و حفاظت نورونی بربرین است.   هدف: مطالعه به منظور تعیین اثر بربرین بر حافظه فضایی کوتاه مدت، یادگیری و حافظه اجتنابی غیرفعال موش­های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین انجام شد.   مواد و روش­ها: در ...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی گرگان

جلد ۱۵، شماره ۲، صفحات ۳۵-۴۱

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023